Κατασκευή Ιπποτικού Σπαθιού

Όταν αφοσιώνεστε στην αρχαία και ευγενή τέχνη της ξιφομαχίας, συμμετέχετε στην ιστορία της τέχνης στην τελευταία της εξέλιξη. Με όλες τις πρωτοποριακές φανταχτερές τεχνικές που έχουμε σήμερα, η διαδικασία κατασκευής ενός ξίφους εξακολουθεί να μοιάζει εντυπωσιακή με αυτό που έκαναν οι μεσαιωνικοί λεπουργοί. Λοιπόν, ποιες είναι οι κρίσιμες φάσεις για τη δημιουργία ενός παραδοσιακό ξίφος? Βουτήξτε στον βήμα προς βήμα οδηγό μας για να μάθετε την ιπποτική τέχνη. 

Επιλέγοντας ένα ατσάλι

Πρώτα έρχεται η επιλογή του σωστού χάλυβα για ένα σπαθί, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Οι πολύ σκληροί χάλυβες δεν θα κάνουν, επειδή ένα είδος κατάχρησης που θα εκτεθεί ένα κανονικό σπαθί μάχης θα δημιουργήσει ένα σκληρό ατσάλι ή ρωγμή. Αν δεν θέλετε το σπαθί σας να κρεμαστεί σε έναν τοίχο ως διακοσμητικό κομμάτι, θα χρησιμοποιήσετε έναν πραγματικά σκληρό και ανθεκτικό χάλυβα, όπως έναν χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα. Η Damascus – ο συγκολλημένος χάλυβας με σχέδια που αποτελείται από πολλά στρώματα μετάλλων με διαφορετικές ιδιότητες – είναι μια καλή επιλογή, καθώς αυτό το σχέδιο είναι γνωστό ότι παρέχει μέγιστη αξιοπιστία, αντοχή και αντοχή στη λεπίδα. Μπορείς αγοράστε μια έτοιμη λεπίδα Δαμασκού, ή σφυρηλατήστε το δικό σας εάν αισθάνεστε έτοιμοι για την εργασία.

Το κράμα που χρησιμοποιείται για ένα πραγματικό σπαθί μάχης θα είναι σχεδόν πάντα κάποια μορφή ανθρακούχου χάλυβα. Το πόσο άνθρακα θέλει ένας λεπιδοποιός στο ατσάλι θα εξαρτηθεί από τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται στη λεπίδα. Μια ορισμένη ποσότητα άνθρακα είναι πάντα απαραίτητη για να είναι η λεπίδα αρκετά σκληρή και να διατηρεί μια έντονη άκρη. Ωστόσο, ο πολύς άνθρακας μπορεί να μειώσει την πλαστικότητα της λεπίδας και να την κάνει εύθραυστη (όπως θα κάνει πολύ λίγος άνθρακας), επομένως μια καλή αναλογία είναι ζωτικής σημασίας. Οι κορυφαίοι bladesmith συνιστούν ένα ατσάλι με περιεκτικότητα σε άνθρακα περίπου 60 έως 70 πόντους για να φτιάξετε ένα εξαιρετικό σπαθί.

Εργαλεία και υλικά

Πριν ξεκινήσετε τη διαδικασία, προετοιμάστε τα εργαλεία και τα υλικά σας. Θα χρειαστείτε μερικά βασικά εργαλεία του smith:

• Σφυρηλατήστε
• Αμόνι
• Σιδηρουργείο
• Λαβίδα
• Μάγγαινα
• Γυαλόχαρτο
• Λάδι σβέσης 
• Τριβεία για τσέπες

Και, ανάλογα με την πολυπλοκότητα της διαδικασίας που εφαρμόζετε, μπορεί να χρειαστείτε κάποια πρόσθετα εργαλεία και υλικά, όπως:

• Σφυρί ισχύος 
• Σφυρί αέρα
• Επαγωγικός θερμαντήρας
• Σμίλες και γροθιές (ή drifts)
• Δάδα 
• Γωνιακός μύλος
• Μύλος πάγκου
• Τριβεία για τσέπες
• Τρυπάνι
• Τρυπάνια
• Ατσάλινα αρχεία

Επιλέγοντας ένα σχέδιο

Πριν αρχίσετε πραγματικά να σφυρηλατείτε το σπαθί σας, πρέπει να καταλάβετε πώς θέλετε να μοιάζει. Είναι καλό να σκιαγραφήσετε ένα σχέδιο για τη λεπίδα και να καθορίσετε τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της. Είναι κατανοητό ότι οι παράμετροι της λεπίδας θα σχετίζονται στενά με τη μορφή της λεπίδας: ένα φαρδύ σπαθί θα απαιτεί μεγάλη δύναμη και σκληρότητα, ενώ ένα λεπτό σπαθί όπως το σουβλάκι πρέπει να έχει μεγάλη πλαστικότητα. Είναι πάντα καλό να κάνετε κάποια έρευνα, να μελετήσετε ιστορικά παραδείγματα και να διερευνήσετε τι προσφέρουν οι προηγμένοι σπαθοποιοί του σήμερα. Μπορεί να μην είστε τόσο προσεκτικοί για τις ιδιότητες εξυπηρέτησης όταν φτιάχνετε ένα διακοσμητικό σπαθί που απλώς θα διακοσμήσει έναν τοίχο. Ωστόσο, απαιτείται μέγιστη προσοχή για ένα μαχητικό ξίφος που θα υποβληθεί σε πραγματική σκληρή λειτουργία.

Σφυρηλάτηση και διαμόρφωση της λεπίδας του σπαθιού

Εκτός αν έχετε μια προκατασκευασμένη λεπίδα, πρέπει να σφυρηλατήσεις μια λεπίδα για το σπαθί σου. Ξεκινήστε να θερμαίνετε το σφυρήλατο σας. Μπορεί να είναι σφυρηλάτηση άνθρακα, σφυρηλάτηση αερίου ή ηλεκτρική σφυρηλάτηση – δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, εφόσον μπορεί να φτάσει σε θερμοκρασία 2,100 έως 2,300 βαθμούς Φαρενάιτ. 

Πιάστε το ατσάλι σας με λαβίδες, βάλτε το στο σφυρηλάτηση και θερμαίνετε το στην κατάλληλη θερμοκρασία για τη διαμόρφωση της λεπίδας – δηλαδή όταν ο χάλυβας κιτρινίζει (αυτό δείχνει ότι ο χάλυβας έχει φτάσει περίπου τους 2,100 έως 2,200 βαθμούς Φαρενάιτ). Αφού θερμανθεί ο χάλυβας, ξεκινάτε αυτό που ονομάζεται εξαγωγή. Καθώς βγάζετε μια ατσάλινη ράβδο, την ισιώνετε σε σχήμα λεπίδας. 

Αφαιρέστε το ατσάλι σας από το σφυρήλατο, τοποθετήστε το επίπεδο στο αμόνι σας και ισιώστε το με το σφυρί σας για να το τραβήξετε έξω. Στη συνέχεια, διαμορφώστε τη γωνία σε σχήμα σπαθιού. Είναι σημαντικό να λεπτύνετε και τις δύο πλευρές της ράβδου ομοιόμορφα. Στη συνέχεια, λοξοτομήστε τις άκρες της λεπίδας σας με ένα σφυρί για να δημιουργήσετε μια κοπτική άκρη. Μην ξεχάσετε να γυρίσετε τη λεπίδα στο αμόνι και να σφυρίσετε και την άλλη πλευρά. Οι δύο πλευρές του χάλυβα πρέπει να είναι ίσες.

Φτιάχνοντας ένα πληρέστερο σε μια λεπίδα

Μόλις το ατσάλι σας αρχίσει να μοιάζει με σπαθί, μπορείτε να σκεφτείτε ποια διατομή λεπίδας θέλετε. Το πιο γεμάτο - μια στενή αυλάκωση που διατρέχει το μεγαλύτερο μέρος του μήκους της λεπίδας - είναι μια σημαντική πτυχή της διατομής. Το πιο γεμάτο δεν είναι κανάλι για να τρέχει αίμα, όπως λέει η λαϊκή πεποίθηση. Στην πραγματικότητα, όσο πληρέστερα μειώνεται το βάρος της λεπίδας χωρίς να θυσιάζεται η αντοχή ή η δομική ακεραιότητα, ενώ χρησιμοποιείται λιγότερο υλικό. Η λεπίδα γίνεται επίσης ελαφρύτερη και πιο άκαμπτη. Η αυξημένη ακαμψία παράγεται από δύο ενισχυτικές ράχες στις απέναντι πλευρές του γεμιστήρα. 

Το σπαθί φουλερ κατασκευάζεται χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο σιδηρουργίας (που ονομάζεται επίσης και φουλερ), μια μορφή swage. Το εργαλείο τοποθετείται πάνω στη μεταλλική ράβδο και στη συνέχεια χτυπιέται με ένα σφυρί για να κάνει τη στρογγυλεμένη μύτη του εργαλείου να απλώσει το μέταλλο.

Κανονικοποίηση και ανόπτηση του χάλυβα

Η σφυρηλάτηση του χάλυβα σας θα τον υποβάλει σε πολύ άγχος. Ως εκ τούτου, εάν δεν θέλετε η λεπίδα σας να παραμορφωθεί, πρέπει, σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας σφυρηλάτησης, να ομαλοποιήσετε τον χάλυβα. Αυτό σημαίνει ότι ο χάλυβας θερμαίνεται ξανά στο σφυρηλάτηση και στη συνέχεια αφήνεται να κρυώσει αργά. Κατά τη διαδικασία κανονικοποίησης, ο χάλυβας θερμαίνεται σε θερμοκρασία που τον κάνει να ωστενίζεται (δηλαδή, τα μόρια σιδήρου και άνθρακα αρχίζουν να ενώνονται). Στη συνέχεια, ο χάλυβας αφαιρείται από το σφυρηλάτηση και ψύχεται με αέρα. Αυτή η διαδικασία χαλαρώνει κάθε πίεση και ανωμαλίες στο ατσάλι που μπορεί να έχουν προκύψει λόγω σφυρηλάτησης και σφυρηλάτησης και εξομαλύνει τους κόκκους (κρυσταλλική δομή) σε όλη τη λεπίδα.

Η κανονικοποίηση συνήθως γίνεται αμέσως αφού σφυρηλατήσετε το σχήμα του σπαθιού σας. Η διαδικασία είναι τόσο απλή: πιάστε το ατσάλι με λαβίδες και θερμαίνετε το σε μη μαγνητική θερμοκρασία (περίπου 1,420 βαθμούς Φαρενάιτ). Στη συνέχεια αφήστε το να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου. Μόλις το ατσάλι δεν έχει κόκκινο χρώμα, τοποθετήστε το ξανά στο σφυρήλατο. Επαναλάβετε τη διαδικασία τρεις φορές.

Πριν από τη φάση λείανσης και στίλβωσης, η λεπίδα ανόπτεται επίσης. Η διαδικασία ανόπτησης μοιάζει με την κανονικοποίηση. έχει όμως διαφορετικό αποτέλεσμα. Αρχικά, ο χάλυβας φέρεται στην απαιτούμενη θερμοκρασία για να ωστενιστεί. Στη συνέχεια, ο χάλυβας ψύχεται πολύ αργά – κανονικά, χρησιμοποιώντας ένα μονωτικό υλικό, για να εξασφαλίσει πολύ σταδιακή, ομαλή ψύξη. Η ανόπτηση καθιστά τον χάλυβα εύκαμπτο και εύκολο στην άλεση ή την κοπή. 

Φτιάχνοντας φρουρά και ροδέλες 

Το Guard, γνωστό και ως cross-guard, χρησιμεύει για να προστατεύει το χέρι σας από το σπαθί του αντιπάλου που γλιστράει πάνω από τη λαβή. Τα προστατευτικά μπορούν να έχουν διάφορες μορφές – ένα απλό εγκάρσιο κομμάτι ή ένα γεμάτο καλάθι που καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το χέρι σας.

Μια ποικιλία μετάλλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή ενός προφυλακτήρα – χάλυβας, ορείχαλκος, μπρούτζος, τιτάνιο κ.λπ. Μια τεράστια ποικιλία σχεδίων προσφέρουν τα ιστορικά παραδείγματα και η σπαθοποιία στις μέρες μας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία σας και να γίνετε δημιουργικοί για να δημιουργήσετε οποιοδήποτε σχήμα φρουρού. Η βασική διαδικασία είναι αρκετά απλή: παίρνετε ένα κομμάτι μέταλλο αρκετά μεγάλο, ανοίγετε τρύπες σε αυτό για να περάσει η κούπα και επιπλέον δουλεύετε το κομμάτι με μια λίμα. Στη συνέχεια, ρυθμίζετε το πόδι μέσα από την υποδοχή. Μπορείτε να στερεώσετε το κομμάτι με μια κάθετη μέγγενη και χρησιμοποιήστε το μύλο για να το καθαρίσετε. Στη συνέχεια, μπορείτε να συνδέσετε το προστατευτικό σας στο σπαθί συγκολλώντας το με μόλυβδο συγκόλλησης και ροής.

Το Pommel είναι ένα μεταλλικό κομμάτι μεγαλύτερο από τη λαβή στην κορυφή της λαβής του σπαθιού. Η μπομπονιέρα εμποδίζει το ξίφος να γλιστρήσει από το χέρι και παρέχει κάποιο αντίβαρο στη λεπίδα που είναι ζωτικής σημασίας για την ικανότητα χειρισμού του ξίφους. Υπάρχουν άφθονα σχέδια με κομματάκια. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια απλή μεταλλική μπάλα για να είστε συγκολλημένα στο άκρο της λαβής ή φτιάξτε ένα όμορφα γλυπτό κομμάτι. Σε πολλά περίτεχνα ξίφη, όπως τα τελετουργικά ξίφη, η φρουρά, η λαβή και η λαβή είναι πλούσια διακοσμημένα και χρησιμεύουν ως το καλλιτεχνικό επίκεντρο του ξίφους.

Λείανση και στίλβωση

Μόλις η λεπίδα έχει ανόπτηση, μπορείτε να επεξεργαστείτε την άκρη και την άκρη της λεπίδας σας. Χρησιμοποιήστε τριβείο ή λίμες ή πέτρες ακονίσματος για να ακονίσετε τη λεπίδα. Ο ευκολότερος τρόπος για να προσθέσετε την άκρη στο σπαθί σας είναι χρησιμοποιώντας ένα μύλο με ζώνη. Ωστόσο, μπορείτε να εφαρμόσετε μια λεπτή λίμα ή μια πέτρα για να ακονίσετε τη λεπίδα του σπαθιού σας. Το τρίψιμο – σε ταινιοτριβείο ή με το χέρι – θα εξομαλύνει τις άκρες. 

Ακόμη και μια προσεκτικά αλεσμένη λεπίδα δεν είναι ακόμη σπαθί: το ατσάλι είναι ακόμα πολύ μαλακό και δεν μπορεί να κρατήσει μια άκρη, θα κυλήσει ή αλλιώς θα καταρρεύσει εάν προσπαθήσετε να κόψετε οτιδήποτε σε αυτό το σημείο. Ο χάλυβας πρέπει να σκληρυνθεί για να σκληρύνει.

Θερμική επεξεργασία (σκλήρυνση και σβέση)

Η σκλήρυνση, γνωστή και ως θερμική επεξεργασία, είναι το κρίσιμο βήμα που μετατρέπει ένα κομμάτι μαλακού μετάλλου σε ένα πραγματικό δυνατό σπαθί. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε προσεκτικά τις οδηγίες για τη σκλήρυνση της συγκεκριμένης ποιότητας χάλυβα: οι οδηγίες παρέχονται συνήθως στο εγχειρίδιο του κατασκευαστή. 

Η διαδικασία σκλήρυνσης και σβέσης σκληραίνει τη λεπίδα μέσω της ασφάλισης των μορίων άνθρακα στο εσωτερικό του χάλυβα σε ένα σφιχτό δίκτυο πλέγματος. Η θέρμανση του χάλυβα σε μια σχεδόν κρίσιμη θερμοκρασία έχει ως αποτέλεσμα τα μόρια άνθρακα να εξαπλώνονται ομοιόμορφα σε όλη τη λεπίδα και στη συνέχεια η ταχεία ψύξη με σβήσιμο σταθεροποιεί τα μόρια άνθρακα μέσα στη δομή του πλέγματος. Έτσι, επιτυγχάνεται εξαιρετική σκληρότητα και αντοχή του χάλυβα. 

Για να σκληρύνετε μια λεπίδα, τη θερμαίνετε ξανά, αλλά όχι σε σημείο ωστενοποίησης, αλλά σε επίπεδο κάτω από αυτό που ονομάζεται χαμηλότερη κρίσιμη θερμοκρασία (400 έως 1,300 ˚F, ανάλογα με το κράμα). Είναι σημαντικό να ξεκινήσετε με χαμηλή θερμοκρασία και να την αυξήσετε σταδιακά για να μην υπερθερμανθεί ο χάλυβας και να εξασφαλιστεί ομοιόμορφη θέρμανση ολόκληρης της λεπίδας. Ο χάλυβας διατηρείται στο απαιτούμενο επίπεδο θερμοκρασίας για λίγο, και στη συνέχεια σβήνει. 

Για την απόσβεση, το λάδι είναι πάντα μια ασφαλής επιλογή, καθώς η απόσβεση στο νερό μπορεί να σπάσει ορισμένους χάλυβες. Για να σβήσετε, βυθίστε τη θερμαινόμενη λεπίδα σε λάδι όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Έτσι, η λεπίδα κρυώνει και φτάνει γρήγορα σε θερμοκρασία δωματίου, κάτι που είναι κρίσιμο για τη σωστή σκλήρυνση και ενίσχυση του σπαθιού σας. Πολλοί λεπουργοί μετριάζουν μια λεπίδα αρκετές φορές για να αποκτήσουν το κατάλληλο επίπεδο αντοχής. 

Μετά το σβήσιμο, βάλτε το σβησμένο σπαθί σας σε σφυρήλατο και ξαναζεστάνετε ομαλά σε χαμηλότερη θερμοκρασία. Αυτό θα μειώσει επιπλέον το στρες που προκαλείται από τη διαδικασία σβέσης.

Κατασκευή συναρμολόγησης λαβής και λαβής σπαθιού

Η λαβή του σπαθιού ονομάζεται επίσης λαβή. Μπορεί να κατασκευαστεί από δέρμα, κόκαλο, μέταλλο, ξύλο, σύρμα, σχοινί ή πλαστικό. Η λαβή πρέπει να είναι αρκετά άνετη και συνεκτική ώστε να παρέχει ευκολία ενώ κρατάτε το σπαθί. Στα σπαθιά που έχουν γεμάτες λεπίδες, η λαβή είναι καρφωμένη ή κολλημένη στο τανγκ. Ο απλούστερος τρόπος είναι να κόψετε δύο πλάκες ξύλου, να ανοίξετε τρύπες στα σημεία που θέλετε να τοποθετήσετε τα πριτσίνια και, στη συνέχεια, να καρφιτσώσετε τη ζυγαριά πάνω στην τάπα. 

Ένας σιδηρουργός συνήθως σφυρηλατεί τον προφυλακτήρα και την κοπριά ταυτόχρονα με την κατασκευή της λεπίδας. Αφού όλα τα στοιχεία είναι έτοιμα και η λεπίδα σκληρυνθεί, ο λεπουργός θα συναρμολογήσει τη λαβή. Το προστατευτικό μπορεί να συγκολληθεί στη λεπίδα ή απλά να τοποθετηθεί στους ώμους και να στερεωθεί από τη λαβή. Η λαβή συγκρατεί τη λαβή στη θέση της είτε βιδώνοντας στην άκρη της λαβής είτε ολισθαίνοντας πάνω από τη λαβή (η άκρη της λαβής ισοπεδώνεται για να κρατήσει τη λαβή).

Τελειώνοντας 

Αφού τελειώσει η λεπίδα και συναρμολογηθεί η λαβή, μπορείτε να προχωρήσετε στις διαδικασίες φινιρίσματος γυαλίσματος και στίλβωσης. Χρησιμοποιήστε ένα buffer ή γυαλόχαρτο για να γυαλίσετε το σπαθί σας στο μέγιστο επίπεδο τελειότητας. 

Για να επιτύχετε ένα φινίρισμα καθρέφτη, προχωρήστε με γυαλόχαρτο σταδιακά: ξεκινήστε να γυαλίζετε τη λεπίδα με 60 έως 80 τρίμμα και μετά προχωρήστε στα 120 grit. Βεβαιωθείτε ότι αλλάζετε την κατεύθυνση κατά 90 μοίρες κάθε φορά που εφαρμόζετε νέο τρίξιμο. Συνεχίστε να αυξάνετε το τρίξιμο στα 220 ή ακόμα και στα 400, εάν χρειάζεται, για να εξαλείψετε τυχόν γρατσουνιές. Μπορείτε να τρίψετε απλά πιέζοντας το χέρι σας πάνω στο γυαλόχαρτο ή να τυλίξετε το κομμάτι σας γύρω από ένα ξύλινο μπλοκ. Ίσως χρειαστεί λίγος χρόνος, αλλά το αποτέλεσμα θα αξίζει τον κόπο: στο τέλος, θα πάρετε μια γυαλιστερή λεπίδα που αξίζει το όνομα ενός σπαθιού!

Τώρα ξέρετε πόσο εντατική και χρονοβόρα είναι η διαδικασία κατασκευής σπαθιών. Στην περίπτωση ενός κορυφαίου περίτεχνου ξίφους που είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητο, απαιτείται η ανώτερη τεχνογνωσία και η δεξιοτεχνία ενός έμπειρου μάστορα για να μεταμορφώσει ένα κομμάτι μετάλλου σε ένα λαμπρό έργο τέχνης. Εξερευνώ NoblieΗ συλλογή του προσαρμοσμένα ξίφη και σπαθιά για να απολαύσετε την ιπποτική τέχνη της ξιφομαχίας στα καλύτερά της!