Bıçak Isıl İşlemi

Isıl işlem, bıçağı yumuşak bir metal parçasından uygun mukavemet ve esnekliğe sahip sertleştirilmiş bir çeliğe dönüştüren vazgeçilmez bir süreçtir. Uygun ısıl işlem, bitmiş ürünün gerekli performans özelliklerini verir. Isıl işlem yoluyla bir dizi özellik değiştirilebilir veya iyileştirilebilir: çeşitli prosedürler artabilir çeliğin sertliği, kırılganlığı azaltın, metaldeki stresi veya safsızlıkları ortadan kaldırın.

Isıl işlem sırasında, metal kritik bir sıcaklığa kadar ısıtılır ve ardından soğutularak yapısını değiştirir ve istenen bazı özellikleri verir, böylece bitmiş ürün sertlik ve plastiklik arasında mükemmel bir dengeye sahip olur. Bir bıçak için gerekli olan tam sertlik derecesi, bıçağın kullanım amacına göre. Metal, bir kenarı iyi tutacak kadar sert, aynı zamanda yoğun ve hatta zorlu kullanıma dayanacak kadar esnek olmalıdır. Buna göre, tüm prosedür ve özellikle tavlama sıcaklığı, bitmiş bıçakta istenen sertlik seviyesine bağlı olarak her özel durumda farklı olacaktır. 

hazırlanmak

Sertleştikten sonra, çelik eskisi kadar uygulanabilir olmayacaktır. Isıl işlemden sonra bıçağı törpülemek ve zımparalamak daha zor olacaktır, bu nedenle daha sonra sadece küçük son kat cila eklenecektir. Bu nedenle ısınmadan önce koymak tedavi bıçak üzerindeki eğimi ayarlayın ve yüzeyi tercih edilen bitişe getirin. 

Gerekli araçları hazırlayın: 

• Isı kaynağı (örn. mini demirhane veya gaz meşalesi)
• Kapaklı yanmaz söndürme kabı
• Regülatör bloğu (örn. alüminyum boru)
• söndürme için yağ
• Mıknatıs 
• Maşa veya kıskaçlı pense
• Mutfak fırını 

Tipik olarak, ısıl işlem dört aşama içerir: 

• Sertleştirme 
• su verme 
• Tavlama (veya Temperleme)
• Son cilalama

Sertleştirme

Dövme işlemi, içine çok fazla çözgü getirir metal; özellikle karbürlerin birikmesine neden olur. Bu çelik sert ve güçlü olmayacak bir kenarı düzgün şekilde tutmak için. Sertleştirme olan ısıl işlemin ilk adımı, metali güçlü ve işlenebilir hale getirmek için üniform bir durumu yeniden oluşturmak için gereklidir. 

Sertleştirme aşaması sırasında çelik, daha sonra hızlı bir şekilde soğutulmak (söndürmek) için yaklaşık 1600 ila 1750°F veya hatta 1900°F (çeliğin türüne bağlı olarak) kritik bir sıcaklığa kadar ısıtılır. Bıçağınızı kritik bir sıcaklığa ısıtmak için çeşitli ısı kaynakları kullanabilirsiniz. Bir meşale kullanıyorsanız, yalnızca bir tarafa odaklanmadığınızdan emin olun, metalinizi düzenli olarak alevin üzerinde döndürmeyi unutmayın. Uygun sıcaklığı bir mıknatısla değerlendirebilirsiniz: çelik, manyetizmasını yaklaşık 1425°F'de kaybeder., yani bir kezmanyetik; bu, neredeyse noktaya ulaştığınız anlamına gelir. Çeliği biraz daha ısıtın ve doğru ısıtma noktasında olmalısınız. 

su verme

Söndürme veya soğutma gereklidir hızla dönüşmek ostenitten martenzite metalin kristal yapısı. Martensit, bu fazın amacı olan çeliğin çok sert halidir. Çelik sertleşmeden sonra hızla soğutulduğunda, moleküler yapı mümkün olan maksimum sertliğe sahip ince taneli bir yapıya dönüşür.

Kapaklı bir yağ söndürme tankı hazırlayın. Bir amatör için toksik olmayan mineral veya gıda sınıfı yağ yeterli olacaktır. Yağı önceden ısıtmak daha iyidir 120 derece. Yağınızı, söndürmeden önce bir parça çeliği ısıtıp yağa batırarak da ısıtabilirsiniz. Yağı ısıtırken dikkatli olun - yanıcıdır ve yanıklara neden olabilir.

Yağ gerekli sıcaklığa önceden ısıtıldıktan ve bıçak manyetik olmayan duruma ulaştıktan sonra söndürme işlemini yapın. Bıçağı demirhaneden çıkardıktan sonra soğumasına izin vermeden olabildiğince çabuk yapın. Bu aşamada kaynak eldiveni ve uzun saplı maşa kullanmanız önemle tavsiye edilir. Almak bıçağı çıkarın ve hızla yağ tankına daldırın. Oynat ileri ve geri çeliğin etrafında hava kabarcığı oluşumunu önlemek için. Ardından bıçağı, yağ tankına batırılmış regülatör bloğunun üzerine yerleştirin - bu, bıçağın her iki tarafının da eşit şekilde soğumasını sağlayacaktır. 

Yaklaşık 10 ila 15 saniye bekleyin, ve sonra bıçağı tanktan çıkarın. Bir eğe ile çeliği kazıyarak bıçağın sertliğini kontrol edebilirsiniz. Bir Rockwell Sertlik makinesi kullanmak yerine (hobi bir bıçak ustası için çok pahalı olabilir), bir törpü kullanabilirsiniz. araçlar, hatta sıralı olarak işaretlenmiş sertliğe sahip bir dizi dosya. Bıçağı yağ deposundan çıkardıktan sonra, çeliği gagalayana kadar her eğeyi deneyin. Size tam sertliği vermemekle birlikte, bu yöntem bıçağınızın bulunduğu sertlik aralığını size bildirir. 

Sertleşmeden sonra çelik çok daha sert ama aynı zamanda daha kırılgan hale gelir: düşürülürse cam gibi kırılabilir. Temperli olmalı kullanmadan önce. Uygun şekilde temperlenmiş bir bıçak, gücü ve plastisiteyi korurken bir kenarı da koruyacaktır. 

Tavlama (veya Temperleme)

Çeliğin tavlanması veya temperlenmesi, metali hafifçe yumuşatmak ve birikmiş gerilimleri azaltmak için kritik olmayan bir sıcaklığa (yaklaşık 400°F) kadar ısıtılmasını içerir. Bu amaçla, sıradan bir mutfak fırını da dahil olmak üzere çeşitli ekipmanlar kullanılabilir. Sertleşmeden sonra makul bir süre (en az bir saat kadar) sağlamak çok önemlidir: temperlemeden önce bıçak oda sıcaklığına kadar soğutulmalıdır. Bu, martenzite doğru dönüşüm, dolayısıyla sertleşme özellikleri ve nihai ürünün kalitesi için gereklidir. Tavlama prosedürü, çeliği dayanıklı ve çalışma sırasındaki gerilmelere dayanabilecek hale getirmek için gerilmeleri ortadan kaldırır ve plastisiteyi indükler. Kenar tutma, öğütülebilirlik ve tokluk arasında optimum bir denge için çelik en yüksek sertlikten uygun sertliğe indirilir. 

Bıçağı tekrar ısıtın, bu sefer 400°F'ye kadar ısıtın, ardından dört saat veya daha uzun süre çok yavaş soğumaya bırakın. Bıçağı kapattıktan sonra ocakta (veya fırında) bırakabilirsiniz. Alternatif bir süreç, bıçağın her biri arasında soğumasına izin veren birer saatlik iki döngü içerir. 

Bıçakta istenen sertlik seviyesine bağlı olarak bu aşamada bir dizi seçenek mevcuttur. Tavlama aşamasında sıcaklık değiştirilerek farklı sertlik seviyeleri elde edilebilir. 2°F'de 350 saat tavlama, 63 HRC'ye kadar yüksek bir sertlikle sonuçlanabilirken, 660°F'de temperleme bıçağınızı yaklaşık 53 HRC'ye getirir. Sertlik ve tokluk uzlaşması dikkate alınmalıdır: daha yüksek bir tavlama sıcaklığı, daha yüksek tokluğa sahip daha yumuşak bir çelik verirken, daha düşük bir tavlama sıcaklığı daha sert ve daha kırılgan bir çelik üretecektir. Seçim, bıçağınızın kullanım amacına bağlıdır: örneğin, kullanılmak üzere tasarlanmış bir hayatta kalma bıçağı sağlam mayıs 660°F'lik en yüksek sıcaklıkta temperlenerek çok sağlam hale getirilmeli ve kaba işlemeye dayanabilmelidir. Aksine, keskin ve esnek bir kenarın olması bekleniyorsa, bıçak gücü tokluktan ödün verilebilir (örneğin, ince bir cerrahi alet için), bu tür bir bıçak maksimum sertlik için düşük bir sıcaklıkta temperlenebilir.

Son cilalama

Isıl işlemin üç aşamasını tamamladıktan sonra, yapılması gereken tek şey, bıçak üzerinde birikmiş olabilecek tüm tortuları zımparalamak. İnce bir aşındırıcı ile bant zımpara kullanın dikkatlice temizle Tamamen temiz olana kadar bıçağın yüzeyi. Ardından, istenirse ek bir eğim uygulayabilir ve son bileme ve cilalama için ince bir kum uygulayabilirsiniz.